Nie tak dawno, Dyrektor miał urodziny, tak… kolejne urodziny. Nie pytajcie przez grzeczność które :-/
Dyrektor nie lubi tego dnia, bo co tu lubić? Latka lecą… człowiek nie młodnieje, zaczyna się też tak zwany „wiek odkrywczy”.
Swoją drogą „wiek odkrywczy” to ciekawe zjawisko, człowiek zaczyna odkrywać… własne niedoskonałości i organy wewnętrzne. A to się odkryje nerki – bo zaczęły pobolewać, a to się odkrywa że się ma serce – bo pozakłuwało z nerwów, a to się odkrywa żołądek – bo boli czasami, odkrywa się kręgosłup – bo „łupie w krzyżu” itd.
Tak więc, Dyrektor przestał lubić swoje urodziny już dawno temu.
No i trzeba imprezę zorganizować, no i ten tort, no i Ci goście, prezenty… no i „wypić” coś trzeba, a potem głowa boli… Głowy akurat Dyrektor nie odkrywał, wie że ją ma na karku.
Ale… wątroba już jakoś gorzej „przyswaja” 😉
Tak, Dyrektor zdecydowanie nie lubi swoich urodzin.
A może Dyrektor trochę lubi urodziny, ale zwyczajnie przypominają mu one o starości?
Niedawno Dyrektor był z dziećmi na tak zwanej „Zielonej Szkole”. Można powiedzieć, że to dłuższa wycieczka, albo mikro-kolonia letnia. Ale nie o tym…
Dyrektor w czasie swojej pracy spotyka się z różnymi ludźmi – Taka Dyrektorska Praca. Jeden klient robi okna, inny produkuje świeczki, inny jest Cukiernikiem, a jeszcze inny tworzy książki. Różni ludzie, różne branże…
Dyrektorowi bardzo szybko „przeleciał” kwiecień, praca, stres, nerwy… było też szkolenie Praktykantów, ciekawe rozmowy z nowymi partnerami. A nawet jeden wyjazd służbowy. Były też drobne sukcesy no i pojawiły się też zamówienia klientów, co zawsze cieszy.
Dyrektor ma w życiu wiele stresu, jak to Dyrektor… 
Dyrektor ma talenty duże, „grzebie” w domu a pracuje w biurze.
Podejście Drugie:
