Dyrektor często słyszy o dywersyfikacji środków, dywersyfikacji portfela, dywersyfikacji działania firmy…
Takie dość modne słowo: Dywersyfikacja. Czasem nawet ktoś je „palnął”… nawiązując do Dywersji 😉
Zatem Dyrektor postanowił to nieco objaśnić!
Dywersyfikacja,
1. zróżnicowanie lub rozszerzenie oferowanych produktów i usług w celu pełniejszego wykorzystania zasobów przedsiębiorstwa, zmniejszenia ryzyka w prowadzeniu działalności gospodarczej,
2. dywersyfikacja portfela papierów wartościowych – zakup różnych papierów wartościowych w celu obniżenia ryzyka inwestycyjnego
(sjp.pl / sjp.pwn.pl)
Dywersyfikacja średniowieczna łacina: diversificare czyli: urozmaicać,
Ekonomiczna metoda zarządzania ryzykiem, szczególnie w otoczeniu globalnym, polegająca na rozszerzaniu i różnicowaniu asortymentu wyrobów (dywersyfikacja produktowa), rodzajów działalności (dywersyfikacja branżowa, sektorowa), obszarów aktywności gospodarczej (dywersyfikacja geograficzna) w celu rozłożenia ryzyka na nowe grupy klientów i dostawców.
(encyklopedia.pwn.pl)
Dywersyfikacja – to w gospodarce rozgałęzienie, urozmaicenie produkcji, rozszerzanie jej na różne, odległe od siebie dziedziny. Stosuje się ją głównie po to, aby straty poniesione w jednej branży móc wyrównywać zyskami osiągniętymi w innej. Jest procesem odwrotnym do specjalizacji. Wymaga na ogół zdobycia nowej wiedzy i umiejętności, a także pozyskania nowych zasobów. Może być dokonana własnym wysiłkiem firmy, przez zakup licencji (know-how) oraz przez nabycie innych przedsiębiorstw lub fuzje z innymi.
Zalety dywersyfikacji:
– zmniejsza ryzyko prowadzenia działalności gospodarczej poprzez jego rozproszenie,
– pozwala uzyskać efekt synergiczny działania (efekt synergiczny zwany tez efektem „2+2=5”, polega na osiąganiu nadzwyczajnego efektu wynikającego z połączenia różnych zasobów i umiejętności);
– jej zastosowanie gwarantuje firmie uniknąć negatywnych skutków starzenia się sektora, w którym ta działała dotychczas.
Wyróżnia się dwa rodzaje dywersyfikacji: pokrewną i niepokrewną,
Dywersyfikację pokrewną można podzielić na:
– dywersyfikacja horyzontalna,
– dywersyfikacja wertykalna,
– dywersyfikacja koncentryczna.
Dywersyfikacja horyzontalna (inaczej: pozioma) – to sytuacja kiedy produkcja zostaje rozszerzona o wyroby lub usługi nie wykraczające poza przemysł/branżę, w którym dana firma działa obecnie, związana jest z najmniejszym ryzykiem.
Dywersyfikacja wertykalna (inaczej: pionowa) – to podejmowanie działania fazy stanowiącej poprzednią lub następną w stosunku do działalności dotychczasowej (np. w zakładzie produkcyjnym podjęta zostaje decyzja o samodzielnym wytwarzaniu niezbędnych do produkcji półfabrykatów albo wykupieniu sieci hurtowni).
Dywersyfikacja koncentryczna – to wyjście działalności firmy/przedsiębiorstwa poza gałąź przemysłu/branży, w której działało się do tej pory, ale przy zachowaniu powiązań w postaci technologii lub obsługiwanego rynku.
Dywersyfikacja niepokrewna – to podjęcie działalności (nowej działalności) całkowicie odmiennej do dotychczasowej prowadzonej. Jest najtrudniejszym sposobem, ponieważ wymaga rozwinięcia nowych umiejętności i pozyskania nowych zasobów. Wiąże się to z jednoczesnym podejmowaniem czynności w kliku segmentach rynku/branży na raz, to z kolei znacząco przyczynia się do wzrostu ryzyka produkcyjnego i marketingowego danego przedsiębiorstwa czy też firmy.
(źródło: moneymakers.pl)
I tyle teoria – niby proste.
W realnej rzeczywistości, dywersyfikacja pozwala w „trudniejszych czasach” przetrwać danej firmie. Jest też uzupełnieniem produktów i oczekiwań klientów ale też niekiedy przedłużeniem usług dla klienta czy zwiększeniem zakresu działalności firmy.
Oczywiście niesie to za sobą pewne ryzyko zwykle „wieku dziecięcego” nowego produktu czy usługi. Jednak w dalszej perspektywie zwykle zapewnia większą stabilność danej firmie.
Tyle skromne zdanie Dyrektora.
A dla tych co jeszcze nie zrozumieli? – dwie wersje obrazkowe, graficzne:
